Prawa pacjenta są zbiorem praw, zawartych między innymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawie
o prawach Pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, czy też ustawie o działalności leczniczej.
Przestrzeganie praw pacjenta jest ustawowym obowiązkiem wszystkich uczestniczących w udzielaniu
świadczeń zdrowotnych. Od organów władzy publicznej począwszy, poprzez osoby wykonujące
zawód medyczny, do wszystkich innych, którzy z racji wykonywanego zawodu mają kontakt
z pacjentem. 

Pacjent ma prawo do:

1. świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej,
2. informacji o swoim stanie zdrowia,
3. zachowania w tajemnicy, przez osoby udzielające świadczeń zdrowotnych, informacji
związanych z pacjentem, w szczególności z jego stanem zdrowia,
4. wyrażenia zgody albo odmowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych,
5. zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych,
6. poszanowania intymności i godności, w szczególności w czasie udzielania świadczeń
zdrowotnych,
7. dokumentacji medycznej dotyczącej stanu zdrowia oraz udzielonych świadczeń zdrowotnych,
8. zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza,
9. poszanowania życia prywatnego i rodzinnego,
10. opieki duszpasterskiej,
11. przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie.

Podstawy prawne:

– Ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 roku (Dz. U. z 2014 r., poz.
1182 z późn. zm),
– Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. U.
2012.159 j.t. z poźn. zm.),
– Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 618),
– Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 roku w sprawie rodzajów i zakresu
dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. z 2014 r., poz. 177).